به این جملات توجه کنید:

      وی در گفتگو با خبرنگار تئاتر خبرگزاری فارس گفت:

       دولت‌های گذشته هیچ کدام هیچ اعتقادی به طور کلی به هنر نداشته و عموماً هنر را دستاویز مسائل سیاسی قرار می‌دادند، انتظار من این است که دولت یازدهم فرهنگ و هنر را قربانی سیاست نکند و به هنر فی نفسه اعتقاد داشته باشد.

       خدای ناکرده تصور نکنید این جملات را یک بازیگر ساده تئاتر یا یک کارگردان مظلوم هنرهای نمایشی افاضه فرموده‌اند. خیر، این جملات از دهان کسی است که در طول ادوار گذشته دائماً در پست و مقام بوده است. از رئیس مرکز هنرهای نمایشی گرفته تا رئیس مرکز نظارت و ارزشیابی مرکز هنرهای نمایشی، رئیس انجمن تئاتر، عضو شورای سیاست گذاری بنیاد رودکی، مشاور معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، دبیر جشنواره فجر، دبیر جشنواره دفاع مقدس، داور جشنواره فجر و ...  می‌خندید ؟؟

        پس حال این جملات را مطالعه بفرمایید:

         ما در تئاتر نخبگانی را داریم که می‌توانند تئوری و برنامه بدهند و می‌توانند ساز و کار آن را سازماندهی کنند تا تئاتر را به وضعیت تأثیرگذار خود برسانند. این افراد مهیا هستند پس امکانات نیز باید تغییر کنند و ایده‌آل شوند.

        حالا بخندید ...! فهمیدید یعنی چه؟ و نخبه چه کسی است؟ از نظر این دوست ما نخبه کسی است که دور در جا بزند آن هم با سرعت " برق " ....

          روزهای نوجوانی، اول تابستان که می شد می رفتیم سراغ مرتب کردن دوچرخه هایمان، می‌شستیم، نوارپیچی می‌کردیم، شبرنگ می‌زدیم، و بعد چند تا برچسب نوشته هم می‌خریدیم و می‌چسباندیم به بدنه آن.

          یک "یا علی مدد" روی فرمون، یک "بر چشم بد لعنت" روی گلگیر جلو و یک برچسب خوشگل هم مخصوص گلگیر عقب بود که رویش نوشته بود "داداش مرگ من یواش"

            حالا داداش « مرگ من یواش »

مهدی متوسلی

تیرماه 1392