روزهای اول کار موسسه فدک بود، البته در آن زمان اصلاً هنوز فدکی در کار نبود. چند نفر دور هم جمع شده بودیم و می‌خواستیم نمایش خورشید کاروان را به اجرا در بیاوریم، بودجه‌ای هم نداشتیم و از جاهای مختلف جذب امکانات می‌کردیم تا بتوانیم کار را به مرحله اجرا برسانیم.

یک روز مشغول تمرین بودیم، مهدی متوسلی مرا کنار کشید و گفت: چقدر پول همراه داری؟

یادم نیست چقدر داشتم ولی چیز زیادی نبود، پرسیدم برای چی؟

گفت: بار یونولیت برای دکور آمده با کرایه وانت شده 36 هزار تومان، باید نقدی هم پرداخت کنیم.

می‌دانستیم بقیه هم این مقدار همراه ندارند. (البته اتفاق مربوط به سال 71 می‌شود که 36000 تومان واقعاً پول زیادی بود) 

آقای متوسلی گفت: با بچه‌ها راننده را مشغول نگه دارید تا من بروم از جایی پول قرض کنم، بچه‌ها را جمع کردم (هر کدام استادی در سرکار گذاشتن بودند، شروع کردند....)

متوسلی داشت آماده رفتن می‌شد که یکی از دوستان از راه رسید و بی مقدمه گفت: دیشب هیات بودم و موضوع اجرای خورشید کاروان را گفتم، یک نفر دست در جیبش کرد و مبلغی به من داد و گفت: این سهم من در برنامه امام حسین (ع).

پول را گذاشت جلوی ما، 40 هزار تومان بود.

عبدالرضا کیهانی – تابستان 1391